buhay musikera :)

"papalitan ko ang lyrics, mantritrip gamit ang gitarang malupet!"


di maintindihan, magulo mag isip, may sariling mundo. ganyan ko ilarawan yung kaibigan ko. bokalista ng banda, magaling kumanta, bokalista nga e. nakakatawa minsan kasi pag pinapanood ko sya sa mga gigs nya habang nasa stage sya, madami nsyang jokes na naibubulas na hindi ko naririnig pag magkasama kami, minsan natanong ko sya sabe ko, "galing mo mag joke ah! tawa yung mga audience mo" sabay sagot sya, "impakto e!" nagulat ako.. ano yung impakto? yun pala ang ibig nyang sabihin dun ay ang audience impact. kung makikita mo sya sa personal matutuwa ka sakanya e, kasi napakabata pa nya, maikli buhok nya, maporma. parang buhay artista rin sya. minsan nga sinamahan ko sya sa isa sa mga gigs nya,  sumama ako hanggang backstage, dun ko nakita simula ng buhay nya, magmula sa pag memeyk-up, gang sa pagpili ng damit gang sa pagkokonekta ng sariling wire nya sa mikropono. nung ok na lahat, isinalpak nya na sa tenga nya yung maliit nyang earphone, sabay kinig ng music, ang tawag nilang mga musikero dun ay "sipra" ibig sabihin pag sumisipra ka di ka lang basta basta nakikinig ng music at nag eemote.. pinapakinggan mo yung tono nya at inilalagay mo ang sarili mo sa bawat kataga ng musika.

never promise it!

i wanted to be slim just like those chicks, no bellies involved, i want to have those curves, i want to have those slim type arms with a bit of abs. i want to be one of those typically tagged as "sexy"..
things taht i have done to do it..
1. list the food that i should just eat everyday
-come with rice, 1 cup of rice, veges and meat.

 2. sit ups every morning. so i ended up hungry after this activity :)

3. 3 cups of coffee per day

4.sleep when i feel im craving for something.

5. eat. i cant fight the feeling.

6.promise to go to the gym (too expensive) so just promise! that would be someday :DD

7.skip dinner.( angry mode)

8.drink soda on lunch.. and promise.. *(these would be the last)*

9.dance.. every morning . 2mins( that's enough)

10. walk along the street and eat street foods with my nedj :)))

at the end of the day.. i go back to the bed with the wish of being sexy and motivating my self that its not all about the body, it's all about the attitude. but the problem is i don't think i have that.  :)
when it's all about diet? i always luck a vitamin.. and that would be vitamin D------- discipline.

italic.

i hate it when i look at those things
it reminds me of those sweetness
i hate it when say " i never done that before"
cause i know  it's useless
i love it when the world is mine
feels like no existence
i hate it when you say do it
cause it seems like you still care..

i got those ideas from your sadness
nothing but tears, you're weary
fate brought you to this way
seems like your unhappy
would you mind asking me?
how many times you been hurt this way?
is this your first time holding the fire?
rest assured i'll add another story.

no, stop shouting on my face
i got your concern correctly
too bad  for this chapter
you cant no longer control me..
 is that so excruciating ..
you're giving up on me..
il break the silence today
i'm in love with you so badly..

iyak ka lang ( ayos lang naman e!)

isang makulimlim na naman na umaga to para sakin, kakauwi lang galing sa trbaho (masipag!).. iniisip ko sarap maulog ngayon, hmm.. minsan naboboring ako sa buhay ko. gusto ko ng thrill kaya ginagawa ko uupo sa harap ng kumpyuter at magiisip ng maisusulat para bisitahin mo ulit tong page na to, o kya minsan iniisip ko halimbawa nabisita mo na to tapos maiisip mo din, ano kayang bago sa page na to? "may bago kayang katarantaduhan na kakapulutan ko ng aral na pwede kong mabasa dito?'' alam mo yung ganun?.. katuwaaan lang.. kanina habang naglalakad ako pauwi ng trbaho kasabay ko yung katrabaho ko, may nkasalubong kaming tumatawa, dalawa silang magagandang babae.. maganda talaga sila, yung mga tipong pang magazine (para sakin ah!) .
nakakatuwa silang tingnan ksi parang ang saya-saya nilang dalawa, katuwa e! gusto ko maging masaya para sakanila kasi nga masaya sila e, pero hndi e.. tinatamad ako.. naisip ko bakit kelangan kong mgaing masaya para sakanila, may mapapala ba ko? ililibre ba nila ko ng pamasahe? di rin naman e. at bakit ko pa kelangan makialam.. hinayaan ko nalng. nung pasakay na kami sa dyip, sakto namang nauhaw ako bigl, inisip ko tuloy dumaan sa isang konbinyant istor kasma yung katrabaho, laking gulat ko nung nakita ko yung dalawang babae nkasabay din namin pumasok sa konbnyant istor. ngumiti sila (medyo ngiting aso, o ganun lang talaga) ngitian ko din. tapos nag kinindatan nung katrabaho ko. kinilig yung isang babae, wala lang. biglang umulan, nagpasya ko na tumamabay nalang muna sa istor habang pinapatila ang ulan. tadhana, ganun din yung dalawang babae (baka iniisip mo tomboy na ko/ di rin)
habang umuulan, malakas na malakas. tipong lahat ng mga pasaherong nagaabang ng dyip e nbwiwisit na dahil nababasa na sila, syempre muka silang mabaho pagdating nila sa opisina nila. nkakainis nga naman. apat lang kami sa loob ng istor, at habang tahimik na pinagmamasdan ko yung buong paligid, binasag nung isang babae, itago nten sa pangalang kimi ang tahimik na ere sa loob. sabe nya. umiiyak ang langit sumasabay saken. natawa ako ng palihim, inisip ko (ang korni naman nito) haha.. tapos bigala rin syang umiyak. nagulat na ko. sabi nya nalulungkot sya dahil sa naranasan nyang, ipinagpalit sya sa ibang babae..
nagulat ako kasi sa ganda nyang yun pinagpalit pa sya at kanina pa pala sya umiiyak habang naglalakad, naisip ko tuloy bigla.. bakit kaya saya iniwan.. add ko kaya saya sa fb para malaman ko? :) tapos narinig ko nagpasalamat sya sa kaibigan nya sabe pa nga nya " sis, thanks for being always with me" sabay nagyakapan sila. napaisip ako, pag ganitong pagkakataon sarap ng may kaibigan na sasamahan kang tumawa habang umiiyak ka at handang magmukhang tanga wag ka lang mapahiya!
saludo ko sa lahat ng tunay na kaibigan.. tinatanong ko sarili ko ngayon.. meron ba ko nun?

katamaran na may kadahilanan

Minsan may mga araw na nakakatamad talaga. Ewan ko ba  kng bakit nakakaramdam ako n ganito.. ayoko pumasok sa trabaho ko.. gusto ko isang buong araw lang akong nakaupo, higa, at nag kokumpyuter.. nag ta-type ng kung ano ano para may mabasa ka.. tapos biglang magugutom..kakain..tapos hihiga na naman.. senyorita??

Sbe nila dapat daw magsipag, mag ipon para sa kinabukasan.. sinusubukan ko naman e kaso pag dating sweldo, naglalaho nalang ng parang bula ang pera malala pa nito, kulang pa! o magastos lang talga ako?.. sininubukan ko nang magbasa ng kung ano anong book tungkol sa pagtitipid, kaso ang ending ganun pa rin. Siguro di ko lang naisasapuso ang binabasa ko. :D

Minsan naiisip ko kaya ayoko na pumasok sa work ko ay dahil nahihrapan na ko. Well, di naman kasi talaga sya ganun kahirap e. siguro tinatanong mo sarili mo ngayon “ano ba kasing work nito”..

Ang work ko ay ang usong work ngayon, taga sagot ng tawag ng mga kano, taga salo ng problema nila. Kung iisipin ko minsan di naman talaga ganun kahirap sumagot ng tawag at tulungan silang resolbahin ang problema nila sa bill nila or gadgets ( tamad kasi nila magbasa e). ang mahirap ay labanan ang stress lalo na pag ang tumatawag ay galit na galit na. naku. Anjan na yung pakiramdam na matataranta ka, tapos mag mumura sila na kung pwede lang idisconnect mo na yung call e.

Maliban dun mejo nahihirapan din ako sa schedule ko, pang gabi kasi e. ibig sabihin gising ako sa gabi kasi yun ang oras sa US e. sinusunod din naming ang US holiday, so kahit  holiday dito sa Pilipinas ng Ninoy Aquino day, di kami apektado dun! “MAY PASOK KASI KAMI!”. Ang masama nun lahat ng kaibigan ko puro pag umaga ang eskedyul, at opis work sila. So pag holiday dito sa pinas wala silang pasok kami meron. Kaya wala akong “social life” ang hirap!

So nakakaboring, isa pa pag rest day ko ng Saturday, umaga na ako nakakakuwi, pag uwi ko tulog, gigising gabi na. wala nang mall na bukas. Hay! Abnormal yung buhay ko. Gusto ko maging normal. Gising sa umaga tulog sa gabi!

After ko masulat to. Napag isip isip ko mag resign haha! Ano sa tingin mo?