Facebook like

Tuesday, August 14, 2012

iyak ka lang ( ayos lang naman e!)

isang makulimlim na naman na umaga to para sakin, kakauwi lang galing sa trbaho (masipag!).. iniisip ko sarap maulog ngayon, hmm.. minsan naboboring ako sa buhay ko. gusto ko ng thrill kaya ginagawa ko uupo sa harap ng kumpyuter at magiisip ng maisusulat para bisitahin mo ulit tong page na to, o kya minsan iniisip ko halimbawa nabisita mo na to tapos maiisip mo din, ano kayang bago sa page na to? "may bago kayang katarantaduhan na kakapulutan ko ng aral na pwede kong mabasa dito?'' alam mo yung ganun?.. katuwaaan lang.. kanina habang naglalakad ako pauwi ng trbaho kasabay ko yung katrabaho ko, may nkasalubong kaming tumatawa, dalawa silang magagandang babae.. maganda talaga sila, yung mga tipong pang magazine (para sakin ah!) .
nakakatuwa silang tingnan ksi parang ang saya-saya nilang dalawa, katuwa e! gusto ko maging masaya para sakanila kasi nga masaya sila e, pero hndi e.. tinatamad ako.. naisip ko bakit kelangan kong mgaing masaya para sakanila, may mapapala ba ko? ililibre ba nila ko ng pamasahe? di rin naman e. at bakit ko pa kelangan makialam.. hinayaan ko nalng. nung pasakay na kami sa dyip, sakto namang nauhaw ako bigl, inisip ko tuloy dumaan sa isang konbinyant istor kasma yung katrabaho, laking gulat ko nung nakita ko yung dalawang babae nkasabay din namin pumasok sa konbnyant istor. ngumiti sila (medyo ngiting aso, o ganun lang talaga) ngitian ko din. tapos nag kinindatan nung katrabaho ko. kinilig yung isang babae, wala lang. biglang umulan, nagpasya ko na tumamabay nalang muna sa istor habang pinapatila ang ulan. tadhana, ganun din yung dalawang babae (baka iniisip mo tomboy na ko/ di rin)
habang umuulan, malakas na malakas. tipong lahat ng mga pasaherong nagaabang ng dyip e nbwiwisit na dahil nababasa na sila, syempre muka silang mabaho pagdating nila sa opisina nila. nkakainis nga naman. apat lang kami sa loob ng istor, at habang tahimik na pinagmamasdan ko yung buong paligid, binasag nung isang babae, itago nten sa pangalang kimi ang tahimik na ere sa loob. sabe nya. umiiyak ang langit sumasabay saken. natawa ako ng palihim, inisip ko (ang korni naman nito) haha.. tapos bigala rin syang umiyak. nagulat na ko. sabi nya nalulungkot sya dahil sa naranasan nyang, ipinagpalit sya sa ibang babae..
nagulat ako kasi sa ganda nyang yun pinagpalit pa sya at kanina pa pala sya umiiyak habang naglalakad, naisip ko tuloy bigla.. bakit kaya saya iniwan.. add ko kaya saya sa fb para malaman ko? :) tapos narinig ko nagpasalamat sya sa kaibigan nya sabe pa nga nya " sis, thanks for being always with me" sabay nagyakapan sila. napaisip ako, pag ganitong pagkakataon sarap ng may kaibigan na sasamahan kang tumawa habang umiiyak ka at handang magmukhang tanga wag ka lang mapahiya!
saludo ko sa lahat ng tunay na kaibigan.. tinatanong ko sarili ko ngayon.. meron ba ko nun?

No comments:

Post a Comment