nakakatuwa silang tingnan ksi parang ang saya-saya nilang dalawa, katuwa e! gusto ko maging masaya para sakanila kasi nga masaya sila e, pero hndi e.. tinatamad ako.. naisip ko bakit kelangan kong mgaing masaya para sakanila, may mapapala ba ko? ililibre ba nila ko ng pamasahe? di rin naman e. at bakit ko pa kelangan makialam.. hinayaan ko nalng. nung pasakay na kami sa dyip, sakto namang nauhaw ako bigl, inisip ko tuloy dumaan sa isang konbinyant istor kasma yung katrabaho, laking gulat ko nung nakita ko yung dalawang babae nkasabay din namin pumasok sa konbnyant istor. ngumiti sila (medyo ngiting aso, o ganun lang talaga) ngitian ko din. tapos nag kinindatan nung katrabaho ko. kinilig yung isang babae, wala lang. biglang umulan, nagpasya ko na tumamabay nalang muna sa istor habang pinapatila ang ulan. tadhana, ganun din yung dalawang babae (baka iniisip mo tomboy na ko/ di rin)
nagulat ako kasi sa ganda nyang yun pinagpalit pa sya at kanina pa pala sya umiiyak habang naglalakad, naisip ko tuloy bigla.. bakit kaya saya iniwan.. add ko kaya saya sa fb para malaman ko? :) tapos narinig ko nagpasalamat sya sa kaibigan nya sabe pa nga nya " sis, thanks for being always with me" sabay nagyakapan sila. napaisip ako, pag ganitong pagkakataon sarap ng may kaibigan na sasamahan kang tumawa habang umiiyak ka at handang magmukhang tanga wag ka lang mapahiya!
saludo ko sa lahat ng tunay na kaibigan.. tinatanong ko sarili ko ngayon.. meron ba ko nun?
No comments:
Post a Comment